Συνεργασία με άλλους ενδιαφερόμενους

Ένα ασυνόδευτο παιδί με επίτροπο έχει συνήθως περισσότερους από έναν παρόχους υπηρεσιών που το βοηθούν, όπως είναι η κοινωνική υπηρεσία (κοινωνικός λειτουργός), ο πάροχος τοποθέτησης (υποδοχή σε οικογένειες, μικρές κατοικίες ή οικιακές εγκαταστάσεις υποδοχής), οι υπηρεσίες υγείας και ο πάροχος εκπαίδευσης .

Ως επίτροπος, οφείλετε να γνωρίζετε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς. Η δικτύωση μαζί τους και με άλλους συναφείς ενδιαφερόμενους θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε περισσότερους επαγγελματίες που μπορεί να είναι χρήσιμοι στη διαχείριση της σχέσης με το παιδί και την ανταπόκριση στις ανάγκες του. Η γνώση από όλους του ατομικού σχεδίου φροντίδας του παιδιού, έχοντας παράλληλα κατά νου την προστασία της ιδιωτικότητας του, και η ανταλλαγή πληροφοριών για τις προσδοκίες και τις ανάγκες του παιδιού, θα συμβάλλουν στη λήψη καλών αποφάσεων και ανάληψη δράσεων με γνώμονα το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

Η θέση, οι ευθύνες και τα καθήκοντα του επιτρόπου δεν είναι πάντοτε ξεκάθαρα για τους άλλους. Επομένως, είναι σημαντικό να διευκρινίσετε τη θέση σας στην επαφή σας με αυτούς: ποιός είστε και ποιός είναι ο ρόλος σας;

  • Κατάρτιση και εργαλεία

    Εργαλείο: ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των εμπλεκόμενων φορέων

    Το πρόγραμμα CONNECT (2014) έχει αναπτύξει το «who’s responsible? » («ποιος είναι υπεύθυνος;»), ένα εργαλείο για την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ όλων των φορέων που εμπλέκονται στο σύστημα προστασίας των ασυνόδευτων παιδιών μεταναστών. Είναι διαθέσιμο εδώ .

    Εργαλείο: πρότυπα συνεργασίας με άλλους φορείς

    Το πρόγραμμα CONNECT (2014) έχει αναπτύξει το εργαλείο “Standards to ensure that unaccompanied migrant children are able to fully participate” («Πρότυπα για την εξασφάλιση της πλήρους συμμετοχής των ασυνόδευτων παιδιών μεταναστών») ώστε να βοηθήσει όλους τους εμπλεκόμενους σε νομικές και δικαστικές διαδικασίες. Αυτό περιλαμβάνει πρότυπα συνεργασίας με άλλους φορείς που εργάζονται με ασυνόδευτα παιδιά. Το εργαλείο περιλαμβάνει επίσης ορισμένα παραδείγματα αξιόλογων πρακτικών και είναι διαθέσιμο εδώ .

    Εργαλείο: πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ εμπλεκομένων φορέων

    Η Υπηρεσία Επιτροπείας της Σκωτίας ανέπτυξε ένα Πρακτικό Εγχειρίδιο το 2013 το οποίο περιλαμβάνει ένα χρήσιμο πρωτόκολλο συνεργασίας μεταξύ των φορέων που ασχολούνται με τη φροντίδα του ασυνόδευτου παιδιού στο Προσάρτημα 1 (σελίδες 69-85). Μεταξύ άλλων, περιγράφει τους διαφορετικούς ρόλους, τις ευθύνες και τα καθήκοντα των ατόμων που εμπλέκονται στην παροχή φροντίδας.

    Κατάρτιση και οδηγός για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και την υποστήριξη του παιδιού μέσω συνεργασίας

    Η κατάρτιση αυτή παρέχει πληροφορίες (στα Φινλανδικά) για τη διεπιστημονική συνεργασία, τη νομοθεσία για την προστασία των παιδιών και την ανταλλαγή πληροφοριών. Απευθύνεται σε όσους εργάζονται με παιδιά και οικογένειες. Η εκπαίδευση αποτελείται από έναν οδηγό και διαδικτυακή εκπαίδευση (Φινλανδικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας).

  • Καλές πρακτικές

    Κροατία: ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών

    Το Κροατικό Πρωτόκολλο για τη Μεταχείριση των Ασυνόδευτων Παιδιών ορίζει τη σύσταση διυπηρεσιακής επιτροπής για την προστασία των ασυνόδευτων παιδιών μεταναστών. Η επιτροπή θα αποτελείται από εκπροσώπους των υπουργείων κοινωνικών υποθέσεων, εσωτερικών και παιδείας, του Γραφείου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Δικαιωμάτων των Εθνικών Μειονοτήτων, διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών και των προσφύγων και, κατά περίπτωση, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που ασχολούνται με την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού.

    Η διυπηρεσιακή επιτροπή θα διοριστεί από την κυβέρνηση και το έργο της θα συντονίζεται από το αρμόδιο υπουργείο κοινωνικών υποθέσεων. Η επιτροπή έχει ως στόχο τη βελτίωση της συνεργασίας μεταξύ των υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης και άλλων ενδιαφερομένων μερών που ασχολούνται με την προστασία των ασυνόδευτων παιδιών.

    Ιταλία: δίκτυο επιτροπείας

    Η περιφέρεια του Βένετο έχει δημιουργήσει ένα σύστημα επιτροπείας που βασίζεται στη δικτύωση. Το δίκτυο δημιουργήθηκε από μια ομάδα επαγγελματιών των κοινωνικών υπηρεσιών που διορίστηκαν ως υπεύθυνοι ενός προγράμματος επιτροπείας και ως τοπικοί αντιπρόσωποι. Αργότερα δημιουργήθηκαν άλλα δίκτυα: ένα δίκτυο θεσμικών εταίρων, ένα δίκτυο κηδεμόνων και ένα δίκτυο παρόχων υπηρεσιών στο πλαίσιο του συστήματος προστασίας των παιδιών. Αυτή η στρατηγική έδωσε στο έργο μεγαλύτερη σταθερότητα και δημιούργησε έναν τοπικό πόρο που λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ανάγκες.