Βιώσιμη λύση: επαναπατρισμός και επιστροφή

Ως επίτροπος βοηθάτε στην εύρεση βιώσιμης λύσης προασπίζοντας το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Εκτός από την αντιμετώπιση των άμεσων αναγκών του παιδιού, απαιτείται ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο για κάθε παιδί σε φροντίδα. Για τα ασυνόδευτα παιδιά που βρίσκονται εκτός της χώρας προέλευσής τους, ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο σημαίνει εύρεση μιας «βιώσιμης λύσης» που θα προάγει το βέλτιστο συμφέρον τους. Αυτή μπορεί να είναι είτε ένταξη στη χώρα υποδοχής, είτε επιστροφή στη χώρα προέλευσης.

Η επιστροφή του παιδιού στη χώρα καταγωγής του πρέπει να πραγματοποιείται, καταρχήν, μόνον εάν είναι προς το συμφέρον του παιδιού. Πρέπει να είναι σύμφωνη προς την αρχή της μη επαναπροώθησης, η οποία απαγορεύει την επιστροφή σε βασανιστήρια, διώξεις ή άλλη σοβαρή βλάβη. Μόνο μερικά κράτη μέλη της ΕΕ προσδιορίζουν έναν ρόλο βάσει της νομοθεσίας τους για τον επίτροπο όσον αφορά την εξεύρεση μόνιμης λύσης. Ωστόσο, στα περισσότερα κράτη μέλη, οι επίτροποι, ενεργώντας ως νόμιμοι εκπρόσωποι του παιδιού, δικαιούνται να προσφύγουν κατά απόφασης επιστροφής, όταν εκτιμούν ότι αυτή δεν είναι προς το συμφέρον του παιδιού.

Ο επίτροπος πρέπει να αποτελεί το πρώτο σημείο επικοινωνίας των αρχών που προτίθενται να εκδώσουν απόφαση επιστροφής για ασυνόδευτο παιδί. Οι αρχές πρέπει να επικοινωνούν με τον επίτροπο και να ζητούν τη γνώμη του και να λαμβάνουν δεόντως υπόψη τις απόψεις του σχετικά με το τι είναι προς το συμφέρον του παιδιού. Προκειμένου να προσδιοριστεί κατά πόσον η επιστροφή είναι προς το συμφέρον του παιδιού, η βέλτιστη πρακτική προβλέπει τον καθορισμό του μείζονος συμφέροντος, όπως περιγράφεται ανωτέρω. Ο επίτροπος μπορεί να δρομολογήσει τη διαδικασία ζητώντας από τις αρμόδιες εθνικές αρχές να εξασφαλίσουν και να εξετάσουν πληροφορίες από τη χώρα καταγωγής του παιδιού.

Είναι επίσης σημαντικό να διασφαλίζεται ότι οι αρμόδιες αρχές διενεργούν οικογενειακή και κοινωνική αξιολόγηση ως προϋπόθεση για τη λήψη ενημερωμένης απόφασης σχετικά με το κατά πόσον ο επαναπατρισμός και η οικογενειακή επανένωση θα είναι προς το συμφέρον του παιδιού ή όχι.

Αυτό το κεφάλαιο της εργαλειοθήκης παρέχει πληροφορίες αναφορικά με:

μεταφορά σε τρίτη χώρα;
επιστροφή σε χώρα καταγωγής.

Μεταφορά σε τρίτη χώρα
Εισαγωγή

Το κεκτημένο της ΕΕ για το άσυλο προβλέπει έναν μηχανισμό, ο οποίος καλείται συνήθως διαδικασία του Δουβλίνου, για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους της ΕΕ που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης διεθνούς προστασίας.

Το άρθρο 6 του κανονισμού του Δουβλίνου [κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 604/2013], με αντικείμενο τα παιδιά, απαιτεί να αποτελεί το μείζον συμφέρον του παιδιού το πρωταρχικό μέλημα των κρατών μελών. Τα ασυνόδευτα παιδιά πρέπει να λαμ- βάνουν τη συνδρομή εκπροσώπου ο οποίος διαθέτει τα απαραίτητα προσόντα και την πείρα για να προάγει το μείζον συμφέρον του παιδιού σε κάθε στάδιο της διαδικασίας του Δουβλίνου¹.

Ο Κανονισμός ορίζει επίσης ότι μόνο μία χώρα μπορεί να είναι υπεύθυνη για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος της ΕΕ μπορεί να είναι υπεύθυνο για την εξέταση της αίτησης διεθνούς προστασίας, π.χ. παρουσία μέλους της οικογένειας ή συγγενή του ατόμου στη χώρα αυτή, έχει χορηγηθεί στο άτομο βίζα ή άδεια παραμονής σε αυτή τη χώρα ή αν το άτομο έχει ταξιδέψει μέσω μιας άλλης χώρας του Δουβλίνου III με νόμιμο ή παράτυπο μέσο.

Η γνώση του Κανονισμού αποτελεί παιδαγωγικό καθήκον του επιτρόπου που απορρέει από αυτόν. Το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού αποτελεί καθοριστικό κριτήριο. Επομένως, το σημείο που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι εάν η ανάπτυξη του παιδιού θα τονωθεί θετικά με τη μεταφορά σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ, όπου κατοικεί μέλος της οικογένειας ή συγγενής του. Συνεπώς, ο επίτροπος οφείλει να συνεργάζεται σε διακρατικό επίπεδο για να αποκτήσει γνώση για την κατάσταση του μέλους της οικογένειας ή του συγγενή στο άλλο κράτος μέλος της ΕΕ.

Πληροφορίες

Για πολλούς λόγους, τα ασυνόδευτα παιδιά μπορούν να καταλήξουν σε κάποιο κράτος μέλος της ΕΕ, ενώ η οικογένειά τους σε κάποιο άλλο. Σε αυτή την περίπτωση ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙΙ προσφέρει τη δυνατότητα επανένωσης του παιδιού με την οικογένειά του. Στο πλαίσιο του Δουβλίνου ΙΙΙ, το παιδί μπορεί να επανενωθεί με τους γονείς, καθώς και με τους αδελφούς ή αδελφές, θείους και θείες, παππούδες και γιαγιάδες ή οποιονδήποτε ενήλικα που μπορεί να φρόντιζε το παιδί στη χώρα καταγωγής. Η τοποθέτηση των ασυνόδευτων παιδιών στο ίδιο κράτος μέλος με τα μέλη της οικογένειας ή τους συγγενείς τους, αποτελεί προτεραιότητα, υπό την προϋπόθεση ότι είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού.

Καταρχάς, ο κανονισμός προβλέπει ότι ευθύνη να προβαίνει σε αίτημα για διεθνή προστασία έχει το κράτος μέλος στο οποίο το ασυνόδευτο παιδί έχει κάποιο «μέλος της οικογένειας» (που ορίζεται ως γονέας, σύζυγος ή παιδί) ή «αδελφό/η» που βρίσκονται «νόμιμα» στη χώρα. Αυτό το κράτος έχει την υποχρέωση να αναλάβει την ευθύνη της εξέτασης της αίτησης ασυνόδευτου παιδιού. Δεύτερον, προβλέπει ότι ευθύνη να προβαίνει σε αίτημα ασύλου έχει το κράτος μέλος στο οποίο το ασυνόδευτο παιδί έχει «συγγενή» (που ορίζεται ως ενήλικη θεία, θείος ή παππούς) που βρίσκεται «νόμιμα» στη χώρα. Στην περίπτωση αυτή, υπάρχουν και άλλες προϋποθέσεις: πρέπει να πραγματοποιηθεί χωριστή έρευνα για να εξακριβωθεί αν ο συγγενής μπορεί να φροντίσει το παιδί και ότι η ανάληψη της ευθύνης είναι προς το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού².

Μόλις καταστεί σαφές ότι ο αιτών άσυλο είναι ασυνόδευτο παιδί που έχει οικογένεια ή συγγενείς, όπως ορίζεται από τους κανόνες της ΕΕ, σε ένα κράτος μέλος, το παιδί πρέπει να μεταφερθεί στο εν λόγω κράτος μέλος για να ζητήσει διεθνή προστασία εκεί. Το ασυνόδευτο παιδί οφείλει να δώσει στις κρατικές αρχές όλες τις πληροφορίες που έχει για την παρουσία οποιωνδήποτε μελών της οικογένειας ή συγγενών σε οποιαδήποτε χώρα του Δουβλίνου.

Τα αποδεικτικά στοιχεία, σε περίπτωση παρουσίας μέλους της οικογένειας ή συγγενή (πατέρας, μητέρα, παιδί, αδερφός, θεία, θείος, παππούς, ενήλικος υπεύθυνος για παιδί, κηδεμόνας) ασυνόδευτου παιδιού είναι:
- άδειες διαμονής στο όνομα του μέλους της οικογένειας,
- απόδειξη ότι το άτομο έχει συγγένεια, αν υπάρχει,
- αν δεν υπάρχει, και αν κρίνεται απαραίτητο, εξέταση DNA ή αίματος,
- επαληθεύσιμες πληροφορίες από τον αιτούντα,
- δηλώσεις των ενδιαφερόμενων μελών της οικογένειας,
Είναι σημαντικό το ασυνόδευτο παιδί να ενημερώνει τις κρατικές αρχές το συντομότερο δυνατόν εάν πιστεύει ότι η μητέρα, ο πατέρας, ο αδελφός ή η αδελφή, η θεία, ο θείος, η γιαγιά ή ο παππούς θα μπορούσαν να είναι παρόντες σε μια από τις χώρες του Δουβλίνου και αν θέλει ή δεν θέλει να ζήσει μαζί τους.

Βέλτιστο συμφέρον του παιδιού

Τα βέλτιστα συμφέροντα των παιδιών πρέπει να γίνονται σεβαστά. Ελλείψει μέλους της οικογένειας ή συγγενή, ένα ασυνόδευτο παιδί – σε αντίθεση με οποιονδήποτε άλλο αιτούντα άσυλο – έχει στην πραγματικότητα τη δυνατότητα να επιλέξει το κράτος μέλος που θα υποβάλει αίτηση. Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) επιβεβαίωσε (στο case of MA) ότι αυτό συμβαίνει ακόμα και αφού το παιδί έχει ήδη υποβάλλει αίτημα σε κάποιο άλλο κράτος μέλος ⁴.

Η αρχή της μη μεταφοράς παιδιών

Η μετακίνηση ασυνόδευτων παιδιών από τη μια χώρα στην άλλη έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ευημερία τους. Η μεταφορά ή η απειλή μεταφοράς μπορεί να οδηγήσουν στην εξαφάνισή τους. Ως εκ τούτου, η χώρα που είναι υπεύθυνη για την εξέταση της αίτησης ασύλου ενός παιδιού θα πρέπει να είναι εκείνη στην οποία έχει υποβληθεί η πιο πρόσφατη αίτηση, προκειμένου να αποφευχθεί η περιττή μετακίνηση, εκτός εάν η μεταφορά αποσκοπεί στην επανένωση οικογενειών ή εξυπηρετεί το βέλτιστο συμφέρον του παιδιού. Τα παιδιά δεν πρέπει να χωρίζονται από τα μέλη της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των αδελφών τους που βρίσκονται ήδη στην ΕΕ. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την υποχρέωση να εντοπίζουν μέλη της οικογένειας που διαμένουν στην ΕΕ.

Διάρκεια της διαδικασίας

Εάν το κράτος μέλος στο οποίο υποβάλλεται αίτηση ασύλου θεωρεί ότι μια άλλη χώρα είναι αρμόδια για την εξέταση της αίτησης, ζητεί από την εν λόγω χώρα να αναλάβει την ευθύνη εντός τριών μηνών από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης ασύλου. Το κράτος στο οποίο απευθύνεται η αίτηση πρέπει να απαντήσει εντός δύο μηνών από την παραλαβή της αίτησης. Η μη απάντηση εντός του απαιτούμενου χρονοδιαγράμματος σημαίνει ότι το εν λόγω κράτος έχει αναλάβει την ευθύνη για την αίτηση. Η μεταφορά θα πραγματοποιηθεί εντός έξι μηνών από τη στιγμή κατά την οποία η άλλη χώρα αποδέχθηκε την ευθύνη για την αίτηση ασύλου.

Φινλανδία

Η Φινλανδική Υπηρεσία Μετανάστευσης παρέχει πληροφορίες για τη διαδικασία του Δουβλίνου (στα Φινλανδικά). Πληροφορίες για τον ρόλο του επιτρόπου στη διαδικασία μπορείτε να βρείτε στο Εγχειρίδιο για Επιτρόπους που δημοσιεύθηκε από τη Φινλανδική Υπηρεσία Μετανάστευσης (στα Φινλανδικά).

Ελλάδα

Πληροφορίες για τις διαδικασίες του Δουβλίνου που παρέχονται από την Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου βρίσκονταιhere εδώ . Πληροφορίες για το Δίκτυο Επιτροπείας Ασυνόδευτων Ανηλίκων της METAδρασης και τον ρόλο των Μελών του Δικτύου Επιτροπείας (στα Αγγλικά) βρίσκονται εδώ .

Κατάρτιση και εργαλεία

Checklist: Κατάλογος σημείων ελέγχου: Ενδεχόμενες πρόσθετες ενέργειες του επιτρόπου ή, απουσία αυτού, του νόμιμου εκπροσώπου σε σχέση με τις διαδικασίες του Δουβλίνου:
- Εξέταση των σχετικών εγγράφων που περιέχονται στον φάκελο της αίτησης ασύλου του παιδιού.
- Εξακρίβωση της τήρησης από τις αρμόδιες για το άσυλο αρχές όλων των εγγυήσεων του κανονισμού του Δουβλίνου για την προστασία των ασυνόδευτων παιδιών;
- Υποστήριξη αποφάσεων οι οποίες καθοδηγούνται από παράγοντες που σχετίζονται με την οικογενειακή ενότητα, την ευημερία και την κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού, την ασφάλεια του παιδιού, καθώς και τις απόψεις του παιδιού;
- Διασφάλιση της κατάλληλης ενημέρωσης του παιδιού και διευκόλυνση της συμμετοχής του παιδιού;
- Διευκόλυνση της επικοινωνίας με μέλη της οικογένειας, κατόπιν σχετικού αιτήματος του παιδιού;
- Υποστήριξη της μη στέρησης της ελευθερίας και αίτημα για την πρόβλεψη καθεστώτος υποδοχής το οποίο να είναι ασφαλές και να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες του παιδιού;
- Υποστήριξη της εκτέλεσης των μεταφορών σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ με τρόπο φιλικό προς το παιδί, καθώς και συνοδεία του παιδιού όταν το απαιτούν οι περιστάσεις ή υποστήριξη της πραγματοποίησης της μεταφοράς μόνον όταν είναι προς το συμφέρον του παιδιού⁵
Καλές πρακτικές

Το πρόγραμμα «Dublin Support for Guardians» (Στήριξη του Δουβλίνου σε Επιτρόπους) υλοποιήθηκε από το Nidos το 2013-2014 σε συνεργασία με την Caritas International και την France Terre d’Asile με την οικονομική υποστήριξη του Ευρωπαϊκού Ταμείου Προσφύγων. Στόχος ήταν να προσφερθεί καθοδήγηση στους επιτρόπους της ΕΕ σε σχέση με τον Κανονισμό Δουβλίνο ΙΙΙ. Η τελική έκθεση αυτού του προγράμματος βρίσκεται εδώ. Στο πλαίσιο του προγράμματος, το Nidos δημιούργησε ένα helpdesk για να βοηθήσει τους επιτρόπους με περιπτώσεις ασυνόδευτων παιδιών που εμπίπτουν στον Κανονισμό του Δουβλίνου. Αυτή η βοήθεια – βασισμένη σε πολυετή εμπειρία – αφορά πολλά στοιχεία για την επανένωση στο πλαίσιο του Δουβλίνου:

Εξυπηρέτηση του βέλτιστου συμφέροντος του παιδιού,

Βοήθεια για την επίγνωση των παραγόντων που είναι σημαντικοί σε μια διαδικασία επανένωσης,

Παροχή στοιχείων επικοινωνίας,

Πληροφορίες για τη διαδικασία σε οποιαδήποτε χώρα της ΕΕ,

Θέση του επιτρόπου στις νομικές διαδικασίες του Δουβλίνου.

Επιστροφή στη χώρα προέλευσης

Πληροφορίες

Η επιστροφή του παιδιού στη χώρα καταγωγής του πρέπει να πραγματοποιείται, καταρχήν, μόνον εάν είναι προς το συμφέρον του παιδιού. Πρέπει να είναι σύμφωνη προς την αρχή της μη επαναπροώθησης, η οποία απαγορεύει την επιστροφή σε βασανιστήρια, διώξεις ή άλλη σοβαρή βλάβη⁶.

Η επιστροφή είναι πολύ σημαντικό ζήτημα για τα περισσότερα ασυνόδευτα παιδιά. Φοβούνται για την ασφάλειά τους και τα αντίποινα που ενδέχεται να υποστούν επειδή έφυγαν. Παράλληλα, ντρέπονται που δεν κατόρθωσαν να βοηθήσουν την οικογένειά τους ή φοβούνται ότι θα τους απορρίψει η οικογένεια γιατί δεν πέτυχαν στην Ευρώπη.

Τα παιδιά αυτά μπορεί να μην είναι ευπρόσδεκτα στην οικογένεια γιατί επιστρέφουν με άδεια χέρια. Συχνά, η οικογένεια έχει κάνει σημαντικές οικονομικές θυσίες για να ταξιδέψει το παιδί και η επιστροφή του χωρίς καθόλου χρήματα μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικά οικονομικά προβλήματα. Επιπλέον, το ότι το παιδί επιστρέφει με άδεια χέρια από την Ευρώπη δεν θεωρείται ιδιαίτερα πιστευτό από την τοπική κοινωνία στη χώρα καταγωγής. Ένα ασυνόδευτο παιδί που επιστρέφει μπορεί να θεωρηθεί «αποτυχημένο» και να μην είναι πλέον ευπρόσδεκτο από την τοπική κοινωνία, με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να βρει στέγη ή κάποιο εισόδημα.

Η καθοδήγηση κατά τη διαδικασία της επιστροφής μπορεί να μειώσει πολλά από αυτά τα προβλήματα. Είναι πολύ σημαντικά τα εξής στοιχεία:

καλές και ενημερωμένες πληροφορίες για την ασφάλεια στη χώρα καταγωγής;

εμπειρίες όσων έχουν ήδη επιστρέψει;

ενημέρωση της οικογένειας σχετικά με το λόγο της αναγκαστικής επιστροφής, ώστε να «δικαιολογηθεί» το παιδί;

ανάπτυξη πλάνου επιστροφής που στοχεύει στο να μην επιστρέψει το παιδί με άδεια χέρια (για παράδειγμα, εκπαίδευση με εστίαση στην επιστροφή), σε συνεργασία με την οικογένεια⁷.

Οδηγίες για την απόκτηση πληροφοριών για τη χώρα προέλευσης βρίσκονταισε αυτή την εργαλειοθήκη Your knowledge and skills (Οι γνώσεις και οι δεξιότητές σας) .

Ελλάδα

Τα Προγράμματα Υποβοηθούμενων Εθελούσιων Επιστροφών και Επανένταξης (AVRR) απευθύνονται σε υπηκόους τρίτων χωρών που δεν μπορούν ή δεν επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα. Ιδιαίτερη φροντίδα παρέχεται σε ευάλωτους μετανάστες, όπως θύματα εμπορίας ανθρώπων, ασυνόδευτα παιδιά, μονογονεϊκές οικογένειες και άτομα με ιατρικές ανάγκες. Πληροφορίες για τα Προγράμματα Υποβοηθούμενων Εθελούσιων Επιστροφών και Επανένταξης (AVRR) στην Ελλάδα μπορείτε να βρείτε εδώ (στα Αγγλικά).

Φινλανδία

Το πρόγραμμα Yksin Suomessa (Μόνα στη Φινλανδία) έχει δημιουργήσει έναν οδηγό για επιτρόπους, ο οποίος περιλαμβάνει πληροφορίες για την επιστροφή στη χώρα προέλευσης. Μπορείτε να βρείτε τον οδηγό εδώ (στα Φινλανδικά).

Κατάρτιση και εργαλεία

Εργαλείο: παρακολούθηση μετά την επιστροφή

Στο πλαίσιο του προγράμματος Κοσσυφοπεδίου και Αλβανίας, – Monitoring Returned Children(MRM) – αναπτύχθηκε ένα εργαλείο παρακολούθησης με βάση το Μοντέλο BIC του Πανεπιστημίου του Groningen και το Ερωτηματολόγιο για τα Πλεονεκτήματα και τις Δυσκολίες (SDQ). Τα αποτελέσματα του προγράμματος έδειξαν ότι τα παιδιά που επέστρεψαν οικειοθελώς ήταν στην βέλτιστη κατάσταση και σε καλή ψυχική κατάσταση, ενώ εκείνα που επιστράφηκαν βίαια ήταν στη χείριστη. Το MRM δείχνει ότι η παρακολούθηση της ευημερίας των παιδιών κατά την επιστροφή τους είναι δυνατή για τη βελτίωση των πολιτικών και της πρακτικής βοήθειας με μεθοδολογικό και δομημένο τρόπο, έναντι περιορισμένων δαπανών. Το μοντέλο εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε χώρα προέλευσης, ωστόσο η βασική γραμμή (ερμηνεία των 14 προϋποθέσεων ανάπτυξης στο τοπικό πλαίσιο) πρέπει να αναπτυχθεί ξεχωριστά για κάθε χώρα προέλευσης. Περισσότερες περιπτώσεις βελτιώνουν το μέσο γενικά καθώς και τη βασική γραμμή για κάθε χώρα. Το MRM δεν απαιτεί σταθερές δομές για υλοποίηση και είναι σχετικά εύκολο να εφαρμοστεί. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ .

Καλές πρακτικές

Καλή πρακτική: η πολιτική επιστροφής του Ιδρύματος Nidos

Η πολιτική επιστροφής του Ιδρύματος Nidos βασίζεται στην παραδοχή ότι η βιώσιμη επιστροφή ενός παιδιού απαιτεί διπλή δέσμευση: τη δέσμευση του παιδιού και τη δέσμευση της οικογένειας.
TΗ δέσμευση αυτή μπορεί να επιτευχθεί μέσω της ανάπτυξης ενός ασφαλούς πλάνου επιστροφής, το οποίο προετοιμάζεται σε συνεργασία τόσο με το παιδί όσο και με την οικογένεια. Το πλάνο θα πρέπει να διασφαλίζει την αυτόνομη διαβίωση του παιδιού, με βάση σωστές και αξιόπιστες πληροφορίες, με παρακολούθηση από διεθνείς και τοπικές οργανώσεις, σε συνδυασμό με τη διαχείριση της υπόθεσης από το Ίδρυμα Nidos και τη δέσμευση του παιδιού και της οικογένειας.

Η διπλή δέσμευση μπορεί να επιτευχθεί με

έγκαιρο προγραμματισμό;

συμμετοχή της οικογένειας στην κατάσταση του παιδιού από την αρχή της συμβουλευτικής διαδικασίας και κινητοποίηση της οικογένειας σε σχέση με τα προβλήματα και τα σχέδια του παιδιού για το μέλλον;

καθορισμό, σε συνεργασία με το παιδί, της κατάλληλης στιγμής για την εξέταση της πιθανότητας επιστροφής και σύνταξη πλάνου επιστροφής

Ένα βιώσιμο πλάνο επιστροφής:

προσφέρει ασφαλείς συνθήκες διαμονής στο παιδί,

προσφέρει προοπτικές ανεξάρτητης διαβίωσης του παιδιού, μέσω της εκπαίδευσης ή της εργασίας,

> προσφέρει στο παιδί δυνατότητες εξέλιξης,

προετοιμάζεται από την οικογένεια ή με τη συναίνεση και τη στήριξή της;

προσφέρει φροντίδα με βάση την οικογένεια, κατά προτίμηση εντός της οικογένειας, αλλά και με άλλες μορφές εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό,

υποστηρίζεται από τοπικές οργανώσεις.

Η εξασφάλιση μιας ασφαλούς διαδικασίας επιστροφής σημαίνει:

ότι η επιστροφή παρακολουθείται από τοπικούς και διεθνείς οργανισμούς,

> ότι το πλάνο επιστροφής και η αρχική περίοδος επιστροφής παρακολουθούνται, ώστε να διασφαλιστεί η αναπροσαρμογή του πλάνου με τη βοήθεια τοπικών οργανώσεων και/ή της οικογένειας.

Denmark: return counselling

The Danish Refugee Council offers counselling and information about possible voluntary return for rejected asylum seekers and for unaccompanied minor children who have received a final decision from the Danish Immigration authorities. They offer impartial counselling and explain about the asylum procedure and the legal framework in Denmark and in Europe. They explain and talk to the unaccompanied minors about their obligations in the difficult situation that they are in as well as the possibilities of support through reintegration programs in their home countries. The counselling is communicated in a child friendly way and thereby gives each child the best options for making informed decisions.
The Danish refugee council are always in close contact and cooperation with the legal guardian and the legal guardian often participate in the meetings with The Danish Refugee Council. The counselling process is always considered carefully with the best interest of the child in focus and depending on each child’s social and emotional development and the existing trust and relationship between the unaccompanied minor and the legal guardian.
The process of acceptance of the situation is often difficult for the unaccompanied minor with many thoughts and considerations about the future. It can be helpful for the child and the legal guardian to involve with an impartial part and counselling that can give objective perspectives on different matters and make a difference in guiding the child through the process and support them in making the necessary decisions.